Forum Stowarzyszenie Pasjonaci Munduru i Pamięci Strona Główna Stowarzyszenie Pasjonaci Munduru i Pamięci
Forum Stowarzyszenia
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

BLACK WATCH (Highland Regiment) - rys historyczny

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Stowarzyszenie Pasjonaci Munduru i Pamięci Strona Główna -> Ekwipunek i wyposażenie British and Commonwealth Army
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
HUBI



Dołączył: 11 Sie 2008
Posty: 561

PostWysłany: Pią Cze 17, 2011 8:49 pm    Temat postu: BLACK WATCH (Highland Regiment) - rys historyczny Odpowiedz z cytatem

Rys historyczny jednego z najsłynniejszego regimentów szkockich, regimentu Czarnej Straży - Black Watch Highland Regiment.

W sierpniu 1714 roku na tron Wielkiej Brytanii wstąpił Jerzy I, najstarszy syn elektora Hanoweru Ernesta Augusta i Zofii, wnuczki króla Anglii Jakuba VI. Utworzony przez niego rząd opierał się głownie na protestanckim stronnictwie Wigów. Torysi - ich przeciwnicy polityczni dążyli wszelkim dostępnymi środkami do powrotu na brytyjski tron dynastii Stuartów, w osobie przebywającego na wygnaniu we Francji "Króla za wodą" (The King over the water) Jakuba Franciszka Stuarta. Kiedy zawiodły metody polityczne, przy sprzyjających nastrojach (głownie w Szkocji), Jan Erskine 11 hrabia Mar, na czele 12 tysięcznej armii złożonej z góralskich klanów, 6 września 1715 roku rozpoczął I Powstanie Jakobickie. Po kilkumiesięcznych walkach z siłami rządowymi powstanie upadło w lutym 1716 roku. Jedynym jego efektem (choć dokładnie odwrotnym od zamierzonego) były sankcje jakie dotknęły szkockie Wyżyny. Dokonano rozbrojenia górali, pod nadzorem generała George'a Wade'a zbudowano 250 mil dróg i potężna twierdzę Fort Augustus na południowym krańcu jeziora Loch Ness. Przy wszystkich tych przedsięwzięciach rząd starał się korzystać z pomocy lojalnych klanów góralskich - tych, które nie stanęły pod sztandarem Jana Erskine'a. W 1729 roku przystąpiono do formowania z ich członków regularnych oddziałów wojskowych w sile regimentu. 10 lat później, we wrześniu 1739 roku sformowano najsłynniejszy z nich, regiment Czarnej Straży - Black Watch Highland Regiment.


Black Watch

Trzonem nowo utworzonej formacji stało się sześć niezależnych kompanii klanowych, które pozostały wierne Jerzemu I podczas powstania. Po jego upadku ich zadaniem stało się utrzymanie spokoju i porządku na Wyżynach. Nazwa Regimentu wywodzi od bardzo ciemnych kolorów (granat i zieleń) pułkowego tartanu oraz roli jaką miał spełniać - strażnika górskich regionów Szkocji. Szybko jednak okazało się, ze doskonale wyszkoleni i zahartowani w bojach żołnierze Regimentu nie mogą pozostać tylko policją szkockich Wyżyn. Po raz pierwszy w swej historii Black Watch, jako cześć brytyjskiej armii wziął udział w regularnej bitwie w 1745, w brytyjsko - francuskim starciu pod Fontenoy. Pomimo poniesionej porażki, żołnierze Regimentu zostali bardzo wysoko ocenieni przez przeciwników. Francuski oficer napisał w swoim pamiętniku: "Góralska furia, która uderzyła na nas z siła większą niż sztormowa fala".
Kolejne zbrojne zaangażowanie Regimentu miało miejsce podczas wojny francusko - hinduskiej w Bitwie po Ticonderoga w 1758 roku. W tym samym tez roku Regiment otrzymał numer "42" jako cześć składowa swej nazwy a w jego ramach utworzono 2 Batalion pozostający w Black Watch, ale mający status samodzielnego regimentu.
W 1776 roku Regiment został przerzucony do Ameryki, gdzie jego żołnierze wzięli udział w amerykańskiej Wojnie o Niepodległość, staczając m. in. zwycięską potyczkę z wojskami Jerzego Waszyngtona w nowojorskim Brooklynie.

Pierwsze 15 lat XIX wieku w historii Regimentu zostały zdominowane przez walki z wojskami Napoleona. Do pierwszej starcia doszło w 1801 roku w Egipcie, podczas zwycięskiej Bitwy o Aleksandrię. Od tego czasu na pułkowej odznace widnieje wizerunek Sfinksa. Kolejne potyczki z Francuzami miały miejsce w Hiszpanii i Portugalii. W 1809 roku Black Watch z sukcesem osłaniał odwrót generała Johna Moor'a do La Corunny. Rok później Regiment został włączony w skład Armii Księcia Wellingtona, gdzie pozostał do końca wojen napoleońskich biorąc z sukcesem udział w Bitwie pod Waterloo w 1815 roku.

Po blisko 40 latach pokoju Black Watch jako cześć Brygady Górskiej został wysłany na Krym. Regiment wsławił się tam w walkach z Rosjanami podczas Bitwy pod Aimą we wrześniu 1854 roku oraz podczas oblężenia Sewastopola (pozostając w okopach przed miastem przez 18 miesięcy).
Prawie natychmiast po zakończeniu Wojny Krymskiej Black Watch znalazł się w Indiach, gdzie jego zadaniem stała się pomoc przy tłumieniu powstania przeciwko Brytyjczykom. W ramach Regimentu utworzono wówczas lotne kolumny operujące głęboko w dżungli, na terytorium opanowanym przez rebeliantów. Podczas tych działań porucznik Farquharson zdobył pierwszy w historii Black Watch (z łącznej liczby czternastu) Krzyż Wiktorii (Victoria Cross).



W kolejnych latach teatrem działań Black Watch stała się Afryka. Regiment brał czynny udział w walkach w południowej części kontynentu a także w działaniach przeciwko fanatycznym wojownikom Mahdiego w 1884 w El Tib an Tamal. W tym też właśnie okresie dokonano reorganizacji regimentu, który od tej pory dzielił się na 1 i 2 Batalion.
Żołnierze Regimentu jako część Brygady Górskiej pojawili się ponownie na Kontynencie afrykańskim pod koniec 1899 roku, miesiąc po wybuchu Wojny Burskiej. Zadaniem Brygady była odsiecz oblężonego Kimberley. Na skutek fatalnych błędów angielskiego dowództwa Brygada dostała się pod ostrzał Burów pod Magersfontein. 2 Batalion Black Watch został przykryty silnym i celnym ogniem przeciwnika na otwartym terenie, w pełnym świetle dnia. 300 żołnierzy poległo lub zostało uznanych za zaginionych. Dwa miesiące później 2 Batalion stoczył zwycięskie bitwy z Burami pod Koodoosberg i Paardeberg, W konsekwencji tych walk Burowie zostali zmuszeni do poddania a ich stolica Bloemfontein zajęta przez Brytyjczyków. Po zakończeniu działań zbrojnych, Brytyjczycy jeszcze przez blisko dwa lata (1901 - 1902) staczali potyczki z burską partyzantka. Do Afryki ściągnięty został 1 Batalion Black Watch. Cały Regiment w wyżej wymienionym okresie wziął udział w kilkunastu zwycięskich starciach zbrojnych z partyzantami.

Po zakończeniu Wojen Burskich nastąpił 12 letni okres, w którym Black Watch nie był zaangażowany zbrojnie. W tym czasie stan osobowy Regimentu wzrósł do siedmiu batalionów. 1 i 2 Batalion, cztery bataliony wsparcia oraz 3 Batalion Rezerwy Specjalnej. W 1908 roku do Black Watch wcielono 4 bataliony obrony terytorialnej - 21 z Dundee, 5 z Argus, 6 z Perthshire i 7 z Fife. Główną siłą uderzeniową Regimentu pozostawały jednak 1 i 2 Batalion.
Od momentu wybuchu I Wojny Światowej czynny udział w działaniach brał 1 Batalion. Jego żołnierze walczyli m. in. nad Marną pod Mons i Givenchy. Podczas tej ostatniej bitwy dołączyli do nich żołnierze 2 Batalionu. Rok 1915 przyniósł Black Watch bitwy pod Neuve Chapelle w marcu, Festubert w maju (walczyły tam także cztery bataliony pomocnicze) oraz zwycięską chociaż okupioną ogromnymi stratami (700 zabitych) bitwę o Loos. W 1916 roku 2 Batalion został przerzucony z Francji do Mezopotamii aby wziąć udział w walkach z Turkami. W tym czasie Front zachodni był zdominowany przez Bitwę pod Somma, w której wzięły udział cztery bataliony Regimentu. Marzec i kwiecień 1917 roku upłynęły żołnierzom Black Watch na falowych atakach na niemieckie pozycje po Chambrecy. Odwaga jaka się tam wykazali zaowocowała nadaniem Regimentowi francuskiego Krzyża Wojennego (Croix de Guerre). We wrześniu tego roku 1 Batalion brał udział w zwycięskim szturmie na niemieckie pozycje na Linii Hindenberga.

Podczas I Wojny Światowej poległo lub zostało uznanych za zaginionych 8000 żołnierzy Black Watch.


Wybuch drugiego światowego konfliktu zastał żołnierzy 2 Batalionu w Palestynie, gdzie przygotowywali się do podjęcia działań przeciwko wojskom włoskim w Etiopii. Działania te przeprowadzone w czerwcu 1940 roku zakończyły się sukcesem a 2 Batalion został skierowany na Kretę aby wspomóc jej obronę przed planowaną niemiecką inwazją. W tym czasie 1, 4 i 6 Batalion przebywały we Francji tocząc ciężkie walki z Niemcami. Osłaniały też m.in. ewakuację Dunkierki. 4 i 6 Batalion zostały ewakuowane do Wielkiej Brytanii. Mniej szczęścia mieli żołnierze 1 Batalionu, którzy wraz ze znaczącą częścią 51 Dywizji Górskiej otrzymali rozkaz poddania się Niemcom w St. Vallery.
W maju 1941 roku 2 Batalion został wyparty z Krety przez niemieckich spadochroniarzy. 5 miesięcy później znalazł się on w twierdzy Tobruk, gdzie u boku Polaków, w ciężkich walkach we wrześniu tego roku poległo 300 żołnierzy Black Watch. W sierpniu 1942 roku sformowany na nowo 1 Batalion oraz Bataliony 5 i 7 jako część 51 Dywizji Górskiej wzięły udział w Bitwie o El Alamein, punkcie zwrotnym tej wojny. Rozpoczął się zwycięski marsz przez pustynię znaczony m. in. potyczkami z Afrika Korps pod Mareth i Wadi Akarit, zakończony triumfalnym wejściem do Trypolisu.
W lipcu 1943 roku 51 Dywizja Górska stanowiła szpicę desantu na Sycylii, powrotu Aliantów na Kontynent europejski. Po ciężkich walkach z Niemcami toczonych m. in. przez 1 Batalion pod Gerbini a zwłaszcza pod Sferro Sycylia została zajęta. 51 Dywizja Górska została wycofana do Szkocji, gdzie przygotowywać się miała do inwazji na Normandię, jednakże 6 Batalion Black Watch pozostał we Włoszech biorąc udział, u boku polskich żołnierzy, w krwawych walkach o Monte Cassino. Po zwycięstwie pod Monte Cassino 6 Batalion walczył jeszcze pod Forli a następnie został przerzucony do Grecji, gdzie jego zadaniem była pomoc w walce z komunistyczna partyzantka.
6 czerwca 1944 roku 1, 6 i 7 Batalion Black Watch, pozostając w ramach 51 Dywizji Górskiej wylądowały w Normandii. Żołnierze Regimentu wzięli udział w bitwach o Falaise, pod Breville, Collombelles oraz w Le Havre i Caen. Wszystkie trzy Bataliony brały udział w odparciu ostatniej niemieckiej ofensywy tej wojny - w walkach w Ardenach, zimą 1944/1945. W styczniu 1945 1 Batalion wsławił się w Bitwie o Las Reichswald na pograniczu holendersko - niemieckim. Mało znanym pozostaje historyczny fakt, że to właśnie żołnierze 1 Batalionu Black Watch byli pierwsza aliancką formacją, która postawiła stopę na niemieckiej ziemi. Po raz kolejny żołnierze Regimentu byli pierwszymi w dniu 23 marca 1945, kiedy to podczas forsowania Renu to właśnie oni jako pierwsi stanęli na jego przeciwległym brzegu.
Podczas gdy pozostałe Bataliony Regimentu walczyły w Europie, 2 Batalion po walkach w Tobruku został wysłany do Indii, gdzie miał przygotowywać się do odparcia japońskiej ofensywy na Malajach i w Birmie. Po szkoleniu, żołnierze 2 Batalionu znaleźli się w Birmie, gdzie wsławili się licznymi, trwającymi blisko 5 miesięcy, dywersyjnymi operacjami na tyłach wojsk japońskich.


Po zakończeniu II Wojny Światowej 2 Batalion pozostał w Indiach, gdzie zajmował się utrzymaniem porządku oraz działaniami operacyjnymi przeciwko zwalczającym się stronnictwom religijnym. Jego żołnierze byli ostatnimi Brytyjczykami, którzy opuścili Pakistan w 1948 (podobnie jak 49 lat później, kiedy to żołnierze Black Watch jako ostatni opuścili Kong Kong, podczas przekazywania go Chinom).

W 1952 połączone siły 1 i 2 Batalionu zostały wysłane do Korei jako część Dywizji Brytyjskiej Wspólnoty Narodów (Commonwealth Division). Na miejscu żołnierze Regimentu przejęli od Amerykanów strategiczna pozycję znaną jako "Hak" lub "Cypel" (The Hook). 19 listopada 1952 Black Watch stoczył najcięższa bitwę w swej historii, odpierając huraganowe ataki przeważających sił chińskich. "Cypel" został utrzymany a bitwa ta (151 w historii Regimentu) stała się jednym z największych powodów dumy i chwały jego żołnierzy.


Po Wojnie Koreańskiej Black Watch uczestniczył i uczestniczy do dnia dzisiejszego w licznych operacjach pokojowych. Żołnierze Regimentu brali m. in. udział w misjach w Kenii w 1953 roku, na Cyprze w 1966 czy wreszcie na Bałkanach i w Iraku w dniu dzisiejszym. Jednakże w latach po Wojnie Koreańskiej brali także czynny udział w działaniach zbrojnych na Cyprze w 1958, gdzie walczyli z terrorystami z BOKA, w operacjach w Irlandii Północnej, operacji "Pustynna Burza" oraz w ostatnim konflikcie w Iraku.
Jednak to właśnie działania prewencyjne pozostają dzisiaj najważniejszym zadaniem Regimentu. Historia zatoczyła koło i powołana do życia ponad 250 lat temu Czarna Straż wypełnia swa rolę w zapalnych częściach świata.

_________________
http://www.commforc.fora.pl
https://www.facebook.com/commonwealthbattalion

"Dumny to kraj, który ma bohaterów... biedny to kraj, który ich potrzebuje"

Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Stowarzyszenie Pasjonaci Munduru i Pamięci Strona Główna -> Ekwipunek i wyposażenie British and Commonwealth Army Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Możesz dodawać załączniki na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum